Możesz być różą w moim ogrodzie
Pigwą
Porzeczką czerwoną, co tak nie lubiłam zbierać za dzieciaka
Potem kompotu
Teraz bym uwielbiała
Możesz być kotletem schabowym
Na który bym patrzyła i strukturę podziwiała
Potem bym jadła
Możesz być słoniem na mym oknie
Lampą na mym biurku
I przyjacielem w mojej garderobie
Naga pytałabym czy ładnie ubrałam

Jestem idiotyczną kopalnią

Jestem węgiel zimny

Jestem górnik zakopany

Duszę się, próbuję 

Popapraniec

Zrań mnie miłością

Potnij me żyły

Niech poczuję, że żyję

Drastycznie mnie popełnij

Tak idiotyczne sądziłam

Żem humanista

A jednak człowiek

ekshibicjonizm

Mama ostatnimi czasy czyli ostatnio, czyli moment chwilę temu, telefon
"Jesteś tak samotna, aż przeraża mnie to, a najbardziej przeraża, że lubisz tę samotność. Ciągle nie masz czasu, nic opowiadasz, na pytanie ' co u ciebie?' wciąż odpowiadasz " dobrze u mnie". A Tata wzruszony, w nocy nie mógł spać, wciąż powtarzał " jak ona głowę położyła mi na kolana..."
.......................................................................................................................................................................................................................................................................................

Kreśl mnie i skreślaj
Tul mnie i omijaj łukiem szerokim
Całuj mnie i spluń za ramię
Kochaj mnie i nienawidź
Byle obojętność speszyć

już wiem kim jest moje nie godzę się
nie jest to z pewnością emigrant wewnętrzny

Tylko dla mnie <3

Ciekawe czy serce wyjdzie, jeszcze nie próbowałam :)

Po nadal

Ryby

Pewno leżeliście jamą brzuszną do góry
A i ja leżakowałam
Z powodu zakwasy
Co dzień, 10 rano bieg po zdrowie, rozciąganie joga, pilates
Potem ryby, kawior
Oczywiście Napoleon
Jedyne czego mogło mnie przybyć to masy mięśniowej
Przecież ja nie dźwigam
Ja relaksuję
Wieczory maksymalnie filmowe
Lektury niestety po minimalu, gwarno bywało
I uciekłam, mimo iż cudownie
Ukochana reszta została, wołała
I zeswołoczyć mnie chciała
Przecież ja nie swołocz

ps. jak jam śmiała nie wspomnieć, iż przed filmami zawsze były warcaby

Przez żebra

Skórę

Prześcieradło

Materac

Czuję nieznośne warstwowo jak bije mnie serce

Chyba umieram

A powinnam już spać

uciekam już pomału
myślami
na dni parę
do szumu wielebnego
wracam rychło
a moje wracam nie znaczy jestem
i nie wiem kim będę
nawet najkrótsza podróż mnie zmienia

odziałam się w te kolczyki

do góry nogami

tyłem do przodu

na odwrót

przecież mam je w nosie

a uszy mnie bolą

Kawior i Napoleon już czeka mnie...

Większość niby tak świąt nie uznaje, a i tak większość żreć będzie. Rybami, co dzień powszedni nie pogardzę, a i tak dawno mięsa nie jadłam.
To wielkanoc czy boże narodzenie?

jestem to tak wiele
a kim ona jest
w ciszy jest mnie zanadto

Z telefonu mimochodem, ekshibicjonizm

Cieszy na te święta moje zmęczenie
To był ciężki tydzień acz miłosierny
Jutro załatwię najcięższą kwestię z kwestii
Prezenty
Wczesny wtorek jadę
Kochane dziecię już pojechało
6 godzin książka i ja
I chyba to mnie CIESZY NAJBARDZIEJ
Mamo, Tato, Bracie, poza moje Dziecię, Was kocham najbardziej
Wybaczcie mnie, bezprawosławnicę
Będę jak zwykle na uboczu odrobinę milcząca
Przecież darzę Was w dzień pracujący

Gdzieś tam posadziłam te bratki
Siostry i matki
Pamięć mnie wodzi
Słucham the cure
Tak, chyba tam
Święty szum
http://www.youtube.com/watch?v=xik-y0xlpZ0

Niczego nie wyrzucam za pazuchę
Przerzedzam, szczelnie kompresuję
Stoję w tym przedziale klasy jeden
Miejsc pustych wiele
Bez spoczynku, z zasady, zawzięcie trzymam jakby poręczy
Taborety dostrzegam
Wszystkich pusto wyzbywam dzielnie
Połowę siebie już wyrzuciłam
Tęsknisz chociaż chwilę
Kompletnie?

Wyobraźnio, chory twór
Odsyła mnie
A ty, mnie nie ślij, gdzie popadnie
Uzdrawiaj mnie
O co ja proszę, miłości i potworze

Nie wyobraźnia

Nie domysły

Wiedzy szukam u źródła

Chyba że kołtuństwo hołubię

Wtem szukam gdzie popadnie

Tam zawsze coś podpadnie

Ale to już rama jamy

Nie w niej ja

Najzwyklej nie mieszczę się

Kciuki trzymam

Chcesz być pierwszy w tej rzezi, to musisz biec, jechać
Może tyś masochistą
Uciekać
Cokolwiek chcesz
A ja stoję w pojedynkę za podestem
I sączę tego drinka koloru krwi
Z owoców samych
Innych drinków nie trawię
I tylko patrzę

nihilizm nadal u mnie trwa
jutro wychodzę do opery
za dużo tych głosów
wychodzę z kobietami
czy wyobrażasz ten ogrom
ponawiam, milcz do mnie
a może to nirvana
nie ważny stan
ważna ja
i czy dobrze mnie tam

To musi być noc

Polarna

Spać

A ja nie czuję
Czuje nic
Czy ty wiesz jak to jest czuć nic?
Najprościej
Wychodzisz, wracasz po kilku godzinach
Jakieś muzea, gówna, jedzenie
Jesteś nadal głodny
Nie wiem
 trudno tak pisać nie czując nie myśląc

Jestem stokrotką w twoim ogrodzie
Wyrwij mnie korzeń, proszę
Wyrzuć na stertę śmieci
Tam odrosnę tam ciepło
I być może udzielę odpowiedzi
Jak tylko w siłę obrosnę

absolutny brak myśli
absolutny paraliż
absolutne nic
dobrze mnie z tym absolutnie
nie chcę słyszeć
nie chcę widzieć
zastanawiam tylko nad paraliżem
myślę?
nie patrz na mnie
nie mów do mnie
nie myśl
nie chyl

http://www.youtube.com/watch?v=fhlCJTxxUYI

Jest grudzień

Jest wrzesień

Jest maj

I czy reszta ma znaczenie

Dziwne, bo ta reszta zmroziła cię już w kwietniu.

Tęsknie jak czort
Za czorta nie chcę tam być
Dłużej trzy dni
Pewno ucieknę byle pretekstem
Jak zwykłam
Zatrzymaj mnie tym byle pretekstem
Abym wróciła dnia nastepnego

Dobrze jak przeszłe czasy cię wspominają
Źle jak teraźniejsze nie znając osądzają

Sama, mówi, brakuje mi ci

Rozmawiam z przyjaciółką rano
Skuła się smutno i wieczór
Mam złe zdanie, pyta
Nie wierzy sobie i w siebie
W kogo masz wierzyć, pytam, jak nie w siebie
Jeżeli źle myślisz, nie myśl wcale, odpowiadam.

ps. Po tej rozmowie tęsknię jeszcze bardziej.
ps2. Za chwilę już jestem, pogonimy te wszystkie bóle i same, następnego dnia dopiero nastąpi ból... czaszki, ale to już inna kwestia ;)

wychodek, z którego nie wracam

idę wypasać

deszczu ściana haczy myśli rogate

w oczach mży kalejdoskop

rękawica na stopie 

skarpeta w mordzie

pieszczę ja

ściana

odbijam

kłopotliwa to gra

deszcz vs ja

10

I co mam rzec kiedy niema

Jedyne co przychodzi na myśl głuchą

Że jest mnie okropnie i zimno od godzin wielu

Że smucę siebie od chwil paru

Że jest mnie niedobrze tylko.

Grafomanię popełniam
Najgorliwiej jak tylko potrafię
Noc wieczór rano czasem popołudnie
Skrupulatnie, ochoczo, zawzięcie
Bo jak już coś czynię, to staram.

Pachnę babcią
Chanel No 5
Kąpiel tego numeru nie zmyła ze mnie
Mam w sobie swoistego killera
Pamięć mu na imię, przepraszam
Jej, zapomnienie
Zetrze.

Myślę, że ona potrwa jeszcze parę dni

Ona pamięć

Znam ją na skroś

Albo ona zna mnie

Nie wiem która którą 

Wiem, tylko że rekonwalescencji nie podlega

Ona czy ja

Obojętnie...
?

Piłuję te pazury
Niczym pies beton
Pies, bies
Nie zbiesiłam się
Nie szczekam
Leżę po cichu gracja na wierzchołku schodów
I futro ładne rozkładam
Ciepło przy kominku rozkłada mnie
Odchylam głowę gracja
I powinniśmy składać szczelnie ciała w futerał
I śmierdzi palonym włosiem
Przecież tak powinna pachnieć nasza namiętność

Paradoks

Gdzieś ty co powinien mnie chronić
Znów samowystarczalna
Tak bardzo pragnę marnej
Cóż natury nie przekroczę
Pozostaje modlić
Bezbożnica
I dziękować

ps. jak ja nie lubię tytułów, są takie prozaiczne, infaltylne i głupie, muszę czasem, inaczej mnie nie wydrukuje, a moje podobno czasopismo. inaczej, nic mądrego, istotnego na myśl nie przychodzi. pewno tłumaczę się.

Bo jak tu nadać tytuł?
Kiedy myśli biegną
Nie nadążam
Jestem błyskotliwa po czasie.

Dziś zima, śnieg, banan

Nigdy zima mnie tak nie cieszyła
Jak tego lata
Skojarzeniem morza
I mnie tam
Dziełem tęsknoty ta uciecha

Nieznajomy obserwatorze! 

Proszę, pozostaw mnie w spokoju.

To co czynisz jest karalne.

Chcę już do domu zaszyć się w tej zimie.

Poparzona dłoń głodna
Serdeczny najgorliwiej wskazywał
Pierwszy ani wskazać ani czuć
Więdł i tylko więdł

Dzieło szatana.

Człowiek bluzga o ten szacunek

Miłości chce i tak łatwo odpuszcza

Wierność hołubi, przyprawia nienasycony rogi

Boże, coś podobno nas stworzył, pojebane istoty

Ps. Wulgaryzmy, przecież to moje czasopismo.

Jakiś performers dziś grajo ;)

Bez makijaży w dresach jak to przy niedzieli idziemy ukulturalniać do muzeum... 

Wiem

Nie wiem

Wiem 

Nie wiem
Wańka wstańka

Po co nam ten łeb

I te fale koloru nijakie

I te szare wieszaki
Zamknięte szczelnie owalem
Po cholerę nam
Korzystajmy z tego co nam dane
My debile, malkontenci, ignoranci
Narzekamy my
Spierdalam, wybaczcie, kolokwializmy te wulgaryzmy
Spierdalasz ze mną?
Moje czasopismo.