Trzy kobiety

Dwie kochające i kochane
Pierwsza cudownego męża
Druga narzeczonego
Długo starają o dzieci
Pierwsza o drugie
Druga o pierwsze
Trzecia ma męża i dziecko
Z braku miłości do siebie do niego
Dziecko ich cudowne cierpi

Przyjaciółki me kochane
Serce me o Was kraja
Nie kochacie, rozstawajcie, nie tkwijcie w kłamstwie i wygodzie
Przeciwnie, trwajcie w mozolnym staraniu o siebie, o wspólną wieczną wygodę.

Dzieci Wam wygodnego życia nie zapewnią
Acz dadzą radość najszczerszą
Młodość nad starociami
Miłość nad miłość
Wszechświat tak blisko
Do poziomu kolan sprowadzą