Tak dawno przestałam czekać
Tak dawno jak przestałam być gówniarą
Stosunkowo niedawno
Dziś zdjęto mi szwy
Jutro wracam do dzieła
Dalej szyję swój żywot
I nawet czekam
I blizn podobno ma nie być
Sądziłam, że bólu nie boję
Chyba nadal dzieciak ze mnie
Czasem sama nie wiem kim jestem
I myślę niewiedza oznaką człowieka
Chęć poznawania = człowieczeństwo
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz